Profosyonel iş hayatında çoğu zaman dile gelen ve birçok ortamda da onaylanan bir iddia vardır ki, çalışan kadınların en büyük rakipleri hemcinsleridir. Bu durum da iş hayatında güvensizliklere ve bazı durumlarda iş kadınlarının, erkek yöneticiler ile çalışma isteğini desteklemektedir. Bu sözüm bir genelleme, tabiki her ortam için geçerli değildir. Kişiseldir, durumsaldır.
Ancak bazı durumlar vardır ki, iş tam tersine döner... Kadın 'anne' olduktan sonra bir anda bir hemcinsi, çalışan annenin kariyerinin devamının en büyük destekçisi oluverir.
Bazen annelerimiz, emeklilik hayallerini bir kenara bırakır ve yerini yurdunu bırakıp, torununa bakabilmek için yeni bir mücadelenin içine giriverir. Biz Türk aile kültürünün en büyük göstergesidir aslında bu yardımlaşma... En zor durumlarda bir anda bir araya geliverirler.
Bazen de büyük aile imkanları olmayan, çalışan annelerin yardımına, başka bir anne adayı destek verir. Bu durum karşılıklı kazanç-kazanç dengesine geldiğinde işler yolundadır. Üniversiteli Oyun Ablaları içlerindeki ablalık duygusu ile en büyük yardımcı olurlar.
Biz bugünün anneleri de bir zamanlar ABLA olmadık mı, yada başka birinin bebeğini içimizdeki nedenini açıklayamadığımız bir sevgi ile sevmedik mi?
Sonra yıllar geçti ve ANNE olma isteği içimizi sarmadı mı?
İşte şimdi yine bizim çok daha gençken hatta ANNE bile olmamışken içimizdeki enerji ve sevgiyi yaşayan başka gençler var.
Üniversitede okulamaları onların çoğu zaman ilerideki mesleklerini yapabilmelerine, yada full time çalışabilmelerine engel ama part time bizim çocuğumuza OYUN ABLA sı olabilmelerine engel değil.
'Kariyer de yaparım, Çocuk da 'derken' bizi ve ailemizi destekleyenlerin değerini bilelim.
Aslıhan Gönülal Erdoğu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder